Գլոբալ քաղաքականության մեջ պատահականություններ չեն լինում կամ չափազանց հազվադեպ կարող են լինել։

Այսօր մեր օրերի տաղանդավոր, վաղամեռիկ բանաստեղծուհի ՄԱՐՈ ԵՐԿՆԱՓԵՇՅԱՆԻ ծննդյան օրն է:

Երեկ Գեղարքունիքի մարզային «Գեղամա» հեռուստաընկերության լուրերի թողարկումն էի նայում։ Թողարկման ամենակարևոր առաջին լուրն այն էր, որ մարզի հանրակրթական դպրոցներին պետությունը 2-ական հեծանիվ է նվիրել, որպեսզի դպրոցական թիմերը որոշ ժամանակ մարզվեն՝ Նիկոլ Փաշինյանի նախաձեռնած «Վարչապետի գավաթ» մրցմանը հաջող մասնակցելու համար։

Ասել էի, որ Ախուրյան համայնքում գործում է առերևույթ կազմակերպված հանցավոր խումբ, կոռուպցիոն բուրգ, որի նպատակը համայնքային բյուջեի, սուբվենցիոն միջոցների հափշտակությունն է:

Նիկոլ Փաշինյանի հռչակած՝ տարածաշրջանում խաղաղության դարաշրջան բացելը, խաղաղության խաչմերուկը, Ադրբեջանի հետ խաղաղության պայմանագրի կնքումը սուտ դուրս եկան։ Ադրբեջանը չհամաձայնեց նույնիսկ խաղաղության պայմանագրի կիսատ-պռատ, «կռտած» տարբերակին։ Իլհամ Ալիևը, հանձին Նիկոլ Փաշինյանի, ոսկե ձկնիկ է բռնել, որը բավարարում է նրա պահանջները, Իլհամն ինչո՞ւ պետք է ստորագրի խաղաղության պայմանագիր, իրեն սահմանափակի իրավական պարտավորությամբ։

ԵՊՀ-ում, ձերբազատվելով Միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի որոշ աշխատակիցներից, որոշել են զբաղվել «Ասիախաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանային անվտանգությամբ», այլ կերպ ասած` հնարավոր ունկնդիրները հրավիրվում են ԵՊՀ, որպեսզի Պապուա-Նոր Գվինեայի, Կամբոջայի և Հոնոլուլու կղզու անվտանգության հիմնահարցերի վերաբերյալ «դասախոսություն» լսեն:

Իմ «Ետ արի» գրքում, չգիտեմ, որ պատմվածքում, որ էջում, որ տողում` գրել եմ, որ դատավորին դատում են այն բանի համար, որ արդար դատ է արել:

Մի մասն ընդդիմություն է խաղալու, էն մեկն էլ՝ հեղափոխություն իրականացրած հեղափոխական վարչապետ: ՈՒ անելու են այնքան ժամանակ, մինչև ողբերգությունն անմիջապես չկպնի իրենց, ցավը չհասնի իրենց մարմնին:

Տխուր լուրը հասավ Մեծ օվկիանոսի ափը․ երկրային կյանքին հրաժեշտ տվեց մեր լավագույն ընկերներից մեկը՝ Ֆելիքս Բախչինյանը։

Սկզբից ևեթ ասեմ, որ այս հրաշագեղ քաղաք սա իմ երկրորդ այցելությունն էր, սակայն մի էական տարբերությամբ՝ 28 տարի առաջվանը քաղաքի հետ ծանոթություն էր պաշտոնական պատվիրակության մեքենաների պատուհանից ու դրանով իսկ ընդամենը հպանցիկ դիտարկումներ։ Այս երկրորդը, որ ուղղորդիչ ուներ շնորհալի գծանկարիչ, տաղանդավոր լրագրող, գեղագետ Լևոն Լաճիկյանի «Պոլիսը՝ Հին և Նոր» պատկերագրքի շնորհանդեսը, մեծանուն երգիծաբանի ասածի հանգույն համարյա թե պտույտ մը էր Պոլսո թաղերով։